Roundslinga Tutterskulle is een wandelpad dat ook gebruikt kan worden door fietsers en renners. Het pad loopt meestal op de grindweg en kortere stukken gaan op het pad in het bos. Het pad passeert vele fijne meren en wandelt rond het natuurreservaat Tutterskulle.
De omgeving die je omringt in en rond het reservaat is magisch. De bomen zijn oud, de grond is groen van mos. Het is een wild boslandschap met steile hakken en grote stenen blokken, maar ook nog sterren en mossen. Om in het gebied te zijn, is er een ongewone hoeveelheid hardhout. Natte snaren sip langs de helling. Hoe hoger je komt, hoe droger het wordt. Op de rotsschelpen verspreidt de heuvelachtige lav zich. Oude, laat-groeide dennenbomen staan schaarse en gedraaide droge koeien kijkend over de ongerepte gietgrond. In gootstenen, velden van water frame verspreid.
Hoewel de stilte compact is, alsof de berg zelf alle geluid heeft onderdrukt, is het gebied vol leven. In het verlichte dode hout bloeien insecten, zoals de zeldzame ragger. De uilen gedijen hier ook. Tutterskulle is een van de dichtste uilen in Tiveden. Als je geluk hebt, en je op het juiste moment op de juiste plaats bevindt, kun je enkele van onze kleinste uilen zien of horen. In de lente van de winter wordt de aanhoudende schreeuw van de pareluil urenlang gehoord.
Op de hoogte zijn de speakers schaars, terwijl er in laaggelegen gebieden gemengde bossen met sparren en asp zijn. In sommige kleinere gebieden met gietende grond stal bos, de warmte-liefhebbende kever wordt gevonden ragg bock. Het is een ongewone langhoornige die in oud pijnboomhout woont. Als het bosbrand is geweest, is de kleine krab extra blij. Zeer nauwkeurig, het heeft vele malen verbrand in Tutterskulle en gehakte hoge badkuipen en droge koeien, staande dode bomen, herinneren oude branden. Wekelijkse mensen leven op oude geaspved in de meer vochtige feesten. Het is een zogenaamde signaalsoort, wat betekent dat je kunt verwachten dat er andere gevoelige soorten in het gebied zijn.